Coaching

Coaching Professionals

Inzicht in en begrip voor de drijfveren achter ons gedrag

Waarom werkt ervaringsgerichte coaching beter dan alleen praten?

Ben jij bang dat wat je ook doet, het nooit goed genoeg is? Of ben jij die collega die altijd alles voor iedereen doet? Zet jij je schrap als je leidinggevende op je deur klopt?

Grenzen en behoeften voelen en aangeven

Je lijf geeft continu informatie over hoe het met je gaat: je hebt een te zware last op je schouders, je houdt je adem in als je iets moet presenteren, of raakt geïrriteerd en zet je kaken op elkaar als je met die vervelende collega samen moet werken.

Wat vertelt mijn lijf mij?

We maken ruimte en geven aandacht aan wat er nou eigenlijk met je gebeurt in een stressvolle situatie, je lichaam vertelt het verhaal: opgetrokken schouders, kaken op elkaar, onrustige voeten, ingehouden adem. Je leert de betekenis van deze lichaamssignalen herkennen: dit is te zwaar voor mij, ik zeg niks maar irriteer me mateloos, ik wil hier weg, dit vind ik heel spannend om te doen… en we gaan onderzoeken wat jij op die lastige momenten nodig hebt.

Lichaam en beweging als hulpbron op je werk

De stevigheid van de grond voelen zodat jij ontspannen kan staan. Ruimte innemen met je lichaam jezelf groot of juist klein maken in verschillende situaties. Spanning ontladen en verzachten, zonder jezelf te verliezen. Balanceren tussen gas geven en op tijd een adempauze nemen, vertragen… Je leert, met behulp van je lichaam, met jezelf in contact blijven waardoor je meer grip ervaart op je werk.

Het resultaat

Je voelt je grenzen en behoeften beter en kan ze constructief aangeven. Je laat je minder leiden door je onzekerheid. Je bent vriendelijker voor jezelf. Er ontstaat ruimte voor de dingen die je echt leuk vindt. Je voelt beter welke richting je op wil met je werk.

Geïnteresseerd? Neem contact met me op

CONTACT

Uit de praktijk

Als Evert een presentatie moet geven, slaat de paniek hem om het hart. Het zweet staat in zijn handen en hij wil het liefst door de grond zakken. In de therapie roepen we dit beeld op. Hij laat een jongetje zien dat zichzelf heel klein maakt, zijn hoofd weggedoken in zijn schouders. Ik zie een onzekere en tegelijk wat gelaten gezichtsuitdrukking. Alsof hij anticipeert op toch niet gezien en gehoord worden. Als ik zijn houding en mimiek ‘spiegel’, verzacht zijn gezicht. In plaats van boos te worden op zichzelf, spreidt hij zijn armen en verwelkomt het jongetje dat nooit gezien werd. Na deze oefening lukt het hem beter zichzelf gerust te stellen in aanloop naar een presentatie. Hij presenteert veel meer vanuit zijn volwassen kracht en krijgt er zelfs plezier in!

Ervaringen

Jouw focus op het lichaam helpt heel erg als (teveel) nadenken een valkuil voor je is. Bij meer ‘intellectuele’ coaches had ik interessante gesprekken, bij jouw sessies had ik krachtige ervaringen. Die hielpen mij om als heel mens te leren in plaats van alleen in mijn hoofd.
De theorie die je aanhaalt is overzichtelijk en begrijpelijk en niet te veel. Je duikt het liefst meteen de oefeningen/praktijk in om het echt te laten binnenkomen.
Je zit niet steeds te schrijven terwijl de ander praat. Bij anderen heb ik dat notitieblok soms als een barrière gevoeld waardoor ik ook afstandelijker werd (meer analytisch, minder gevoelig).
Je bent serieus wanneer het nodig is, maar in de kern is het eigenlijk spelen en zit er humor en plezier in het proces, ook als het over moeilijke dingen gaat. Dat geeft lucht. – Harma –